Başbakan Özal, Kocatepe camisine girince avluda toplanan halktan alkış yükseliyor. ANAP Ankara örgütü camide yer almış, milletvekilleri ve bakanlar da öyle. Cami niçin tam bu günlerde “ibadete” açılıyor? Cami, “ibadete” kapalı değil ki!.. Caminin “külliyesi” ise henüz tamamlanmamış. Öyleyse bu tören neden? Bu dinsel törenin amacı siyasaldır. Amaç, dince kutsal sayılan kavramların siyasal amaçla kullanılmasıdır. Amaç, din sömürüsüdür.
    “İbadete açık” olan bir caminin halkoylamasına bir hafta kala düzenlenen bir dinsel tören ile açılması düpedüz bir din sömürüsüdür. Bir Başbakanın açık olan camiyi halkoylamasının bir hafta öncesinde yeniden açması ve kendisini alkışlayan halk ile birlikte “toplu namaz” kılmasının başka ne amacı olabilir ki?

     Bu beyler, hem ellerine geçen her fırsatta “din sömürüsü” yapacaklar, hem de Ceza Yasasının 163. maddesindeki yasaklara dokunmayacaklar. Ne olacak o zaman?

     Ne olacağı belli: Yasakların yükü yine “gariban Müslüman”ın sırtına yüklenecek. Bu beyler de herkesin gözünün içine baka baka din sömürüsü ile günlerini gün edecekler.

(Cumhuriyet, 29 Ağustos 1987, Cami Okul Kışla)

Uğur MUMCU

Uğur Mumcu’nun bu satırları sanki daha dün yazılmış gibi, günümüzü ne kadar da güzel anlatıyor. Bugün yaşadıklarımızın taşları seksenlerde döşenmiş meğer.